Kabul


                             elinde kalan son nota,
                                         son vuruşu akrebin yelkovana,
                                                    ya  da gecenin kör karanlığında,
                                                                uykun için,
                                                                        son beş dakika.

                             "şimdi" yle kolkolayken hayallerin,
                                          ama maviden bir akışken hayat,
                                                      hazır mısın,
                                                               korkusuzca,
                                                                      kendinle yalnız kalmaya?
                                          ve hazır mısın,
                                                  ölümü kabullenip,
                                                           yaşamla,
                                                                 barışmaya?
             



       

               
                             
                                                   
                                   

                             




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Beyaz

Resim
Aslında tek bir renk vardı. O da "beyazdı". Tüm ruhunu saydam bir bulutla kaplayan,                         ve serin bir yaz akşamında sırtına hafifçe aldığın,                                      inceden, ipekten bir şaldı. Gökyüzünü daha derin bir maviyle görebildiğin                      ve dürbünsüz bir netlikle yıldızları içine çekebildiğin,                                                     yalansız bir "günaydın" içinde   uyanabildiğin,                                                                    yatağının en rahat kenarıydı. Aslında tek bir renk vardı. O da "beyazdı". Fırçana aldığın her darbeyi suskunluğuyla tuvale aktarırken,             tüm aldanmışlıklarını temize çekip                               suya karıştırırdı. Griye kaçan her tonunu pamuklarla sarar,                                     tüm siyahlara inat,                                               usulca içinde yıkanırdı. Ve sonra zıtlıklar
Devamı

Gerçekten Şimdi mi?

Resim
Son günlerde popüler psikolojide bir “şimdide kalmak”, “şimdiyi yaşamak” furyasıdır gidiyor. Peki gerçekte nedir bu “şimdide kalmak”   meselesi? Bir sayı doğrusu üzerinde düşünürsek, zaman dediğimiz kavram aslında “geçmiş”, “şimdiki zaman” ve “gelecek zaman” şeklinde var olmakta. Düşüncelerimiz ya geçmişte, ya şimdiki zamanda, ya da gelecekte bir yerlerde dolaşıyor. Tipik olarak anılarımız, eski deneyimlerimiz, hatırlamak istediklerimiz vb. hakkında düşünüyorken sayı doğrusunun sol tarafında bir yerlerde oluyoruz. Eğer şu anda yapmakta olduğumuz işe odaklandıysak,   o zaman sayı doğrusunun tam ortasındayız. Gelecekle ilgili plan yapıyorsak, bir sonraki saat ne yapıyor olacağımızı aklımızdan geçiriyorsak ya da örneğin akşam buluşacağımız arkadaşımızla nerede ve saat kaçta buluşacağımızı düşünüyorsak, o halde sayı doğrusunun tam da sağ tarafındayız.   Ne kadar kolay görünüyor değil mi? Peki o zaman zamanın göreceliği ya da   zamanlar arası geçişler/yolculuklar gibi hafif mistik
Devamı

Kendine Yakınlaşma

Resim
Modern yaşamın ve teknolojinin bize birçok kolaylık sağladığı tartışılmaz bir gerçek. Ama bunun yanında  ödediğimiz de birçok bedel var.  Gözlemlerim, okumalarım ve araştırmalarım sonucunda  bu bedellerden en önemlisinin "kendine yabancılaşma" olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Buna neden olan en önemli etkenler, günlük yaşamda takmak zorunda kaldığımız maskeler; kendimizi sokmak zorunda olduğumuzu hissettiğimiz statü kalıpları; "daha güçlü", "daha zengin", ''daha havalı", "daha güzel", "daha başarılı" görünmek adına  değiştirdiğimiz kılıklar, mimikler, söylemler ve hatta kimlikler.  Adeta her "daha" için yeni bir kimlik yaratıyoruz. Ve her kimliğimiz için başka başka duygu durumları, düşünceler ve davranışlar... Birilerinin gözüne girmeye çalışırken, kendi gözümüzden düşüşlerimizle sarmalanmış bir yaşam içinde, "kendimiz" e yakınlaşmak  gerçekten elimizde mi? Birçoğumuz gün içerisinde ken
Devamı