Beyaz
Aslında tek bir renk vardı. O da "beyazdı". Tüm ruhunu saydam bir bulutla kaplayan, ve serin bir yaz akşamında sırtına hafifçe aldığın, inceden, ipekten bir şaldı. Gökyüzünü daha derin bir maviyle görebildiğin ve dürbünsüz bir netlikle yıldızları içine çekebildiğin, yalansız bir "günaydın" içinde uyanabildiğin, yatağının en rahat kenarıydı. Aslında tek bir renk vardı. O da "beyazdı". Fırçana aldığın her darbeyi suskunluğuyla tuvale aktarırken, tüm aldanmışlıklarını temize çekip suya karıştırırdı. Griye kaçan her tonunu pamuklarla sarar, tüm siyahlara inat, usulca içinde yıkanırdı. Ve sonra zıtlıklar